Złoto głupców – wszystko o pirycie i o tym, jak go odróżnić od złota
Choć piryt jest znany przede wszystkim jako złoto głupców, ten minerał znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle i jubilerstwie, a także w produkcji żywności. Choć nie ma on walorów inwestycyjnych, nie jest całkowicie pozbawiony wartości. Sprawdź, czym właściwie jest piryt, gdzie znajduje zastosowanie i jak go odróżnić od prawdziwego złota.
Czym jest piryt?
Piryt to minerał żelaza z gromady siarczków, a konkretnie disiarczek żelaza(II) o wzorze chemicznym FeS2. Jego nazwa pochodzi od greckiego pyrites lithos, co oznacza „kamień wywołujący ogień” – po uderzeniu w piryt można zaobserwować iskry. Z tego względu piryt bywa też nazywany iskrzykiem, choć bez wątpienia jego znacznie częstszym synonimem jest „złoto głupców”.
Występuje we wszystkich typach skał, również tam, gdzie złoto, dlatego nie bez powodu zdarzają się pomyłki. Często zawiera domieszki innych pierwiastków, takich jak nikiel, cynk, kobalt, arsen, selen, miedź, a nawet złoto i srebro.
Piryt jest minerałem pospolitym, który znajdziemy na całym globie – od basenu Morza Śródziemnego przez Skandynawię aż po RPA, Australię, USA, Meksyk i Japonię. Ten minerał występuje również w Polsce, m.in. w Górach Świętokrzyskich, Górach Kaczawskich i Dolnośląskim Zagłębiu Węglowym. Według American Scientist znane złoża pirytu są eksploatowane w ok. 30 krajach, a jego globalna produkcja wynosi ok. 14 milionów ton rocznie. Najwięcej pirytu rocznie eksportują Bułgaria, Włochy, Turcja i Chiny.
Sprawdź certyfikowane sztabki złota na naszej stronie. Przykładowe sztabki poniżej:
Jakie jest zastosowanie pirytu?
Złoto jest znacznie cenniejsze niż piryt i wykorzystywane zarówno w przemyśle i jubilerstwie, jak i w celach inwestycyjnych. Nie oznacza to jednak, że piryt jest całkowicie zbędnym minerałem – ma bardzo szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach. Oto niektóre z nich:
- w przeszłości był wykorzystywany do krzesania ognia,
- służy do otrzymywania dwutlenku siarki i surówki żelaza, z których produkuje się żelazo i kwas siarkowy (ok. 60% kwasu siarkowego zużywa się obecnie do wytwarzania nawozów, dlatego piryt ma ważne zastosowanie w produkcji żywności),
- z pirytu pozyskiwane są metale stanowiące domieszki tego minerału,
- jest wykorzystywany jako kamień kolekcjonerski,
- od czasów starożytnych służy do wyrobu ozdób i biżuterii,
- stosowany do produkcji proszku polerskiego i farb mineralnych.
Jak odróżnić piryt od złota?
Choć niewprawne oko może łatwo pomylić piryt ze złotem, w rzeczywistości istnieje wiele różnic między nimi. Poniżej znajdziesz podstawowe różnice pomiędzy pirytem a złotem.
Cecha | Piryt | Złoto |
Kolor | metaliczny połysk (niekiedy lustrzany) i mosiężno-żółty kolor | cieplejsza barwa (żółta lub żółtopomarańczowa), która nie zmienia się mimo różnych warunków oświetlenia |
Kształt | sześcienne lub wielościenne kryształy, czasem o ostrych krawędziach | nieregularne, zaokrąglone bryłki, które nigdy nie są idealnie sześcienne |
Twardość | 6–6,5 w skali Mohsa, co oznacza, że może zarysować szkło, a przy uderzeniu może się kruszyć i odpryskiwać – wydziela też iskry po uderzeniu stalą lub innym twardym przedmiotem | ok. 2,5 w skali Mohsa, dlatego można je łatwo zarysować nożem lub miedzianym drutem, a przy tym jest plastyczne, więc nie odpryskuje przy uderzeniu |
Zapach | zawiera siarkę, więc po potarciu o szorstką powierzchnię wydziela się charakterystyczny zapach zgniłych jaj | bezwonne |
Gęstość | ok. 5 g/cm³ | ok. 19,3 g/cm³ (prawie 4 razy cięższe niż piryt) |
Korozja | z czasem może matowieć, ciemnieć, a w wilgotnym środowisku nawet się utleniać | nie koroduje i nie matowieje, zachowując blask przez setki lat |
Piryt a złoto – jak powstają?
Piryt i złoto różnią się nie tylko właściwościami chemicznymi i fizycznymi, lecz również sposobem powstawania.
Aby mógł powstać piryt, w skale muszą się spotkać dwa pierwiastki – siarka i żelazo. Proces rozpoczyna się głęboko w skorupie ziemskiej, w końcowych fazach krystalizacji magmy, kiedy podgrzana przez nią woda rozpuszcza minerały, w tym związki siarki i żelaza. Gorące roztwory krążą w szczelinach i porach skał, a po schłodzeniu łączą się w disiarczek żelaza(II), czyli piryt.
Z kolei złoto powstaje w… gwiazdach. Jest więc cenione nie tylko ze względu na wygląd i właściwości, ale też za swoje pozaziemskie pochodzenie. Atomy złota powstają w wyniku potężnych wybuchów supernowych, gdy w jądrze gwiazdy lub w fali uderzeniowej łączą się neutrony i protony. Utworzone w kosmosie złoto rozprasza się następnie w międzygwiezdny pył – to właśnie ten pył stał się częścią obłoku materii, z którego ok. 4,6 miliarda lat temu powstały Ziemia i nasz Układ Słoneczny. Uważa się, że złoto obecne na naszej planecie pochodzi z okresu Wielkiego Bombardowania (ok. 3,8–4,1 miliarda lat temu), tuż po uformowaniu się planet.
Złoto głupców – historie z życia wzięte
Piryt zawdzięcza swój niezbyt pochlebny przydomek prawdziwym historiom – w przeszłości był wielokrotnie brany za znacznie cenniejsze złoto. Oto kilka przykładów:
- Gorączka złota w Ameryce Północnej – podczas kalifornijskiej gorączki złota (1848–1855), a także później pod Pikes Peak (1858–1861) czy nad Klondike (1897) wielu poszukiwaczy wracało z pirytem, by ostatecznie dowiedzieć się, że ich odkrycie jest praktycznie bezwartościowe.
- Wyprawa Frobishera – pod koniec XVI angielski żeglarz Martin Frobisher wyruszył na wyprawę odkrywczą do dzisiejszej Ziemi Baffina, z której wrócił ponad 1300 ton pirytu. Kiedy odkryto, że łup nie ma nic wspólnego ze złotem, postanowiono wykorzystać piryt do wypełnienia i utwardzenia nawierzchni dróg oraz fundamentów budynków.
- Gorączka złota w Nowej Szkocji – w kanadyjskiej prowincji pod koniec XIX wieku znaleziono błyszczące żyły w skałach. Dopiero po miesiącach wydobywania okazało się, że poszukiwacze znaleźli piryt.
Piryt w jubilerstwie, kolekcjonerstwie i ezoteryce
Złota biżuteria nie jest jedynym sposobem na zabezpieczenie kapitału – znacznie więcej inwestorów sięga po złote sztabki i złote onety bulionowe, które łatwiej odsprzedać w dobrej cenie. Z kolei piryt nie ma praktycznie żadnego znaczenia inwestycyjnego, jednak w jubilerstwie stanowi tańszą alternatywę dla złota.
Najczęściej wykorzystuje się piryt do produkcji małych elementów w pierścionkach i naszyjnikach, ale też w formie surowej, np. do projektowania kolczyków. Minerał ten jest często stosowany w połączeniu z kamieniami, takimi jak agat, turmalin, lapis lazuli czy ametyst. Trzeba jednak pamiętać, że piryt może reagować z wilgocią i powietrzem, czego efektem jest rdzawy nalot. Aby biżuteria zachowała swój pierwotny wygląd, należy o nią odpowiednio dbać, m.in. przez unikanie kontaktu z perfumami i środkami czyszczącymi, zdejmowanie nas czas kąpieli czy przechowywanie w pudełkach z miękką wyściółką i pochłaniaczem wilgoci. Niektórzy zalecają też czyszczenie pirytu kadzidłem i przecieranie miękką ściereczką.
Czy wiesz, że piryt, podobnie jak monety kolekcjonerskie, może też być sposobem na hobby? Najbardziej cenione są okazy w formie kostek, piramid i 12-ściennych pyritoedrów. Kolekcjonerzy cenią też piryt z konkretnych lokalizacji, np. z Hiszpanii czy Peru.
W ezoteryce piryt to kamień o magicznych mocach – jest uważany za potężny talizman ochronny, który przyciąga bogactwo i pomyślność, zapewnia duchowe wsparcie, odgania złą energię, wzmacnia pewność siebie, wspiera w podejmowaniu decyzji i stymuluje kreatywność. Biżuteria z pirytem jest więc szczególnie popularna wśród osób wierzących w moc kamieni, które traktują piryt jak swego rodzaju talizman. Połączenie z innymi kamieniami nie tylko uatrakcyjnia efekt wizualny, lecz także zwiększa znaczenie bransoletki czy naszyjnika.
>

