ZASADA 4C DIAMENTÓW - część 2 - CZYSTOŚĆ
2016-08-17
CZYSTOŚĆ
Wszystkie diamenty występujące w przyrodzie zawierają różnego rodzaju defekty (inkluzje, zanieczyszczenia), które stanowią ich cechę charakterystyczną. Czystość diamentów określa się na podstawie defektów wewnętrznych i zewnętrznych oraz strukturalnych.
KLASY CZYSTOŚCI DIAMENTÓW
Zaliczenie diamentu wykazującego znamiona wewnętrzne (inkluzje, defekty, błędy) do określonej klasy czystości zależy m.in. od czynników związanych bezpośrednio z cechami charakterystycznymi znamion wewnętrznych badanego diamentu, takimi jak:
• liczba i wielkość znamion - bezpośredni wpływ na przezroczystość kamienia i efekty optyczne;
• rozpoznawalność znamion - łatwo lub trudno rozpoznawalne; rozpoznawalne nieuzbrojonym okiem lub przy 10-krotnym powiększeniu;
• położenie - pod taflą lub w pobliżu rondysty, w obszarze korony lub pawilonu kamienia;
• jasność/barwa - bezbarwne lub barwne, jasne lub ciemne;
• forma skupień - punktowe, grupowe, rozproszone lub zwarte;
• charakter znamion - znamiona bezpieczne np. w postaci wrostków mineralnych lub niebezpieczne w postaci pęknięć, śladów łupliwości lub rys przełamowych, które mogą się rozprzestrzeniać w diamencie pod wpływem czynników termicznych lub mechanicznych.
Czystość diamentu określa się według umownie przyjętej skali, której stopnie wyrażają tzw. klasy czystości. W laboratoriach takich jak HRD, IGI czy GIA oceny czystości i klasyfikacji dokonuje doświadczony ekspert przy użyciu lupy o 10-krotnym powiększeniu, która spełnia odpowiednie wymogi, przy specjalnym oświetleniu. Mikroskopy stosuje się tylko przy najwyższych czystościach aby odpowiednio zakwalifikować kamień.
Wyróżnia się następujące klasy czystości diamentów:
Klasa czystości FL (Flawless) (Czyste bez skazy). Do klasy tej zalicza się diamenty wolne od charakterystycznych znamion wewnętrznych (inkluzji) i zewnętrznych (skaz) w badaniu przy 10-krotnym powiększeniu. (czystość ta występuje w certyfikacji GIA jako możliwie najwyższa)
Klasa czystości IF (Internally Flawless) (Wewnętrznie czyste) Do klasy tej zalicza się diamenty wolne od inkluzji. W badaniu przy 10-krotnym powiększeniu mogą wykazywać jedynie skazy zewnętrzne.
Klasa czystości LC (Loupe-clean) (Czyste pod lupą). Do klasy tej zalicza się diamenty, które nie wykazują żadnych znamion wewnętrznych (inkluzji). (czystość ta występuje w certyfikacji HRD )
Klasa czystości VVS (Very very small inclusion(s)). Do klasy tej zalicza się diamenty, które zawierają bardzo, bardzo małe znamiona wewnętrzne, bardzo trudno lub trudno zauważalne przy 10-krotnym powiększeniu. Stosowany, dodatkowy podział klasy czystości VVS na podklasy VVS1 i VVS2 determinują: wielkość, położenie i liczba znamion; także masa diamentu.
Klasa czystości VS (Very small inclusion(s)). Do klasy tej zalicza się diamenty, które zawierają bardzo małe znamiona wewnętrzne średnio trudno lub stosunkowo łatwo zauważalne przy 10-krotnym powiększeniu. Stosowany, dodatkowy podział klasy czystości na podklasy VS1 i VS2 determinują: wielkość, położenie i liczba znamion.
skale czystości z przykładami wg IGI
Klasa czystości SI (Small inclusion(s)). Do klasy tej zalicza się diamenty o małych znamionach wewnętrznych, bardzo łatwo zauważalnych przy 10-krotnym powiększeniu. Stosowany, dodatkowy podział klasy czystości SI na podklasy SI1 i SI2 determinują: wielkość, położenie i liczba znamion.
Klasa czystości P1 (I1) (Pique prim) (Included 1). Do klasy tej zalicza się diamenty o znamionach wewnętrznych trudno zauważalnych dla nieuzbrojonego oka, w przypadku ich obserwacji od strony korony diamentu.
Klasa czystości P2 (I2) (Pique secundum) (Included 2). Do klasy tej zalicza się diamenty, które zawierają duże i/lub liczne znamiona wewnętrzne, dobrze widoczne nieuzbrojonym okiem, obniżające nieznacznie brylancję diamentu.
Klasa czystości P3 (I3) (Pique tertium) (Included 3). Do klasy tej zalicza się diamenty, które zawierają duże i/lub liczne znamiona wewnętrzne, bardzo dobrze widoczne nieuzbrojonym okiem, obniżające w sposób znaczący brylancję diamentu.
Jaką czystość kamienia wybrać?
Odradzamy kamienie o ewidentnych inkluzjach widocznych gołym okiem - P2 i P3, diamenty zakwalifikowane jako pozostałe klasy czystości trzeba rozpatrywać indywidualnie. Dla niewytrenowanego oka nie będzie różnicy w porównaniu czystości IF doVVS a niekiedy i VS. W Polsce w większości sklepów jubilerskich zwłaszcza w sieciówkach króluje czystość SI2. Jest to czystość graniczna gdzie nie widać skaz diamentu gołym okiem ale stają się ewidentnie zauważalne przy powiększeniu lupą 10x. Kamienie o czystości SI mogą się od siebie znacznie różnić - niektóre mogą mieć znaczną ilość inkluzji rozproszonych po całym kamieniu, inne mogą mieć jedną inkluzję dostrzegalną tylko pod odpowiednim kątem. Z kolei mistrz złotnictwa może tak ukryć niedoskonałości brylantu o czystości P1 poprzez odpowiednie zakłucie metalu, że skazy nie będą dostrzegalne. Tym samym zarówno odpowiednio dobrane kamienie o czystościach od IF do nawet P1 mogą byś piękne i stanowić bezpieczną lokatę kapitału.
Wszystkie diamenty występujące w przyrodzie zawierają różnego rodzaju defekty (inkluzje, zanieczyszczenia), które stanowią ich cechę charakterystyczną. Czystość diamentów określa się na podstawie defektów wewnętrznych i zewnętrznych oraz strukturalnych.
KLASY CZYSTOŚCI DIAMENTÓW
Zaliczenie diamentu wykazującego znamiona wewnętrzne (inkluzje, defekty, błędy) do określonej klasy czystości zależy m.in. od czynników związanych bezpośrednio z cechami charakterystycznymi znamion wewnętrznych badanego diamentu, takimi jak:
• liczba i wielkość znamion - bezpośredni wpływ na przezroczystość kamienia i efekty optyczne;
• rozpoznawalność znamion - łatwo lub trudno rozpoznawalne; rozpoznawalne nieuzbrojonym okiem lub przy 10-krotnym powiększeniu;
• położenie - pod taflą lub w pobliżu rondysty, w obszarze korony lub pawilonu kamienia;
• jasność/barwa - bezbarwne lub barwne, jasne lub ciemne;
• forma skupień - punktowe, grupowe, rozproszone lub zwarte;
• charakter znamion - znamiona bezpieczne np. w postaci wrostków mineralnych lub niebezpieczne w postaci pęknięć, śladów łupliwości lub rys przełamowych, które mogą się rozprzestrzeniać w diamencie pod wpływem czynników termicznych lub mechanicznych.
Czystość diamentu określa się według umownie przyjętej skali, której stopnie wyrażają tzw. klasy czystości. W laboratoriach takich jak HRD, IGI czy GIA oceny czystości i klasyfikacji dokonuje doświadczony ekspert przy użyciu lupy o 10-krotnym powiększeniu, która spełnia odpowiednie wymogi, przy specjalnym oświetleniu. Mikroskopy stosuje się tylko przy najwyższych czystościach aby odpowiednio zakwalifikować kamień.
Wyróżnia się następujące klasy czystości diamentów:
Klasa czystości FL (Flawless) (Czyste bez skazy). Do klasy tej zalicza się diamenty wolne od charakterystycznych znamion wewnętrznych (inkluzji) i zewnętrznych (skaz) w badaniu przy 10-krotnym powiększeniu. (czystość ta występuje w certyfikacji GIA jako możliwie najwyższa)
Klasa czystości IF (Internally Flawless) (Wewnętrznie czyste) Do klasy tej zalicza się diamenty wolne od inkluzji. W badaniu przy 10-krotnym powiększeniu mogą wykazywać jedynie skazy zewnętrzne.
Klasa czystości LC (Loupe-clean) (Czyste pod lupą). Do klasy tej zalicza się diamenty, które nie wykazują żadnych znamion wewnętrznych (inkluzji). (czystość ta występuje w certyfikacji HRD )
Klasa czystości VVS (Very very small inclusion(s)). Do klasy tej zalicza się diamenty, które zawierają bardzo, bardzo małe znamiona wewnętrzne, bardzo trudno lub trudno zauważalne przy 10-krotnym powiększeniu. Stosowany, dodatkowy podział klasy czystości VVS na podklasy VVS1 i VVS2 determinują: wielkość, położenie i liczba znamion; także masa diamentu.
Klasa czystości VS (Very small inclusion(s)). Do klasy tej zalicza się diamenty, które zawierają bardzo małe znamiona wewnętrzne średnio trudno lub stosunkowo łatwo zauważalne przy 10-krotnym powiększeniu. Stosowany, dodatkowy podział klasy czystości na podklasy VS1 i VS2 determinują: wielkość, położenie i liczba znamion.
skale czystości z przykładami wg IGI Klasa czystości SI (Small inclusion(s)). Do klasy tej zalicza się diamenty o małych znamionach wewnętrznych, bardzo łatwo zauważalnych przy 10-krotnym powiększeniu. Stosowany, dodatkowy podział klasy czystości SI na podklasy SI1 i SI2 determinują: wielkość, położenie i liczba znamion.
Klasa czystości P1 (I1) (Pique prim) (Included 1). Do klasy tej zalicza się diamenty o znamionach wewnętrznych trudno zauważalnych dla nieuzbrojonego oka, w przypadku ich obserwacji od strony korony diamentu.
Klasa czystości P2 (I2) (Pique secundum) (Included 2). Do klasy tej zalicza się diamenty, które zawierają duże i/lub liczne znamiona wewnętrzne, dobrze widoczne nieuzbrojonym okiem, obniżające nieznacznie brylancję diamentu.
Klasa czystości P3 (I3) (Pique tertium) (Included 3). Do klasy tej zalicza się diamenty, które zawierają duże i/lub liczne znamiona wewnętrzne, bardzo dobrze widoczne nieuzbrojonym okiem, obniżające w sposób znaczący brylancję diamentu.
Jaką czystość kamienia wybrać?
Odradzamy kamienie o ewidentnych inkluzjach widocznych gołym okiem - P2 i P3, diamenty zakwalifikowane jako pozostałe klasy czystości trzeba rozpatrywać indywidualnie. Dla niewytrenowanego oka nie będzie różnicy w porównaniu czystości IF doVVS a niekiedy i VS. W Polsce w większości sklepów jubilerskich zwłaszcza w sieciówkach króluje czystość SI2. Jest to czystość graniczna gdzie nie widać skaz diamentu gołym okiem ale stają się ewidentnie zauważalne przy powiększeniu lupą 10x. Kamienie o czystości SI mogą się od siebie znacznie różnić - niektóre mogą mieć znaczną ilość inkluzji rozproszonych po całym kamieniu, inne mogą mieć jedną inkluzję dostrzegalną tylko pod odpowiednim kątem. Z kolei mistrz złotnictwa może tak ukryć niedoskonałości brylantu o czystości P1 poprzez odpowiednie zakłucie metalu, że skazy nie będą dostrzegalne. Tym samym zarówno odpowiednio dobrane kamienie o czystościach od IF do nawet P1 mogą byś piękne i stanowić bezpieczną lokatę kapitału.